دست نوشته های جسته گریخته من

"خشم" تو نگاه اول کلمه و حس قشنگی نیست.کسی از آدمای خشمگین خوشش نمیاد اما آیا واقعا خشم همیشه بَده؟بنظرم نه!خیلی وقتا میتونه اتفاقا سازنده باشه. میتونه بهت انگیزه بده. توان و نیرویی بده که بتونی کارهایی رو انجام بدی یا تصمیماتی رو بگیری که شاید تو مود و حالت عادی هیچوقت از پسشون برنیای! یا حداقل فکر کنی که از پسشون برنمیای.درمورد خودم، بارها خشم بهم کمک کرده که انتخاب هایی کنم و تغییراتی ایجاد کنم که باعث رشد بشه. البته نه اینکه موقع خشم تصمیم بگیرم. اینکه کاملا اشتباهه!منظورم زمانیه که خصوصا از خودت، از گذشته و رفتارای پیشین خودت خشمگینی و واقعا نمیتونی ادامه اون روند و رفتارو تحمل کنی و این خشم از خودت باعث میشه به خودت بیای و تصمیم بزرگی بگیری.البته امشب هم که اینو نوشتم کمی درگیر همین حس خشم بودم. احساس میکنم تغییراتی باید اتفاق بیفته که سرچشمه و استارتش از همینجا میتونه باشه.به کمک همین حس! + تاریخ : ۱۴۰۲/۰۵/۰۱ به قلم : رضـــا | دست نوشته های جسته گریخته من...

دست نوشته های جسته گریخته من...

دنیا را بگرد!هرگز کسی به شیوه‌ی من،به اندازه‌ی من،و به مانندِ مندوستت نخواهد داشت...نگاهت نخواهت کرد...و دیوانه‌ات نخواهد بود!زمین را بگرد!تنها زمین را، بگردهرگز کسی برای بلندپروازی‌هایت آسمان نخواهد شدو تنها، زمین را بگرد!کسی شانه به شانه ‌‌ات نخواهد آمد...خسته اگر شدی،بر کهنه خیالی تکیه وخاطره ای دود کن!بگذار لبخندی مرور شود... + تاریخ : ۱۴۰۲/۰۴/۲۴ به قلم : رضـــا | دست نوشته های جسته گریخته من...

دست نوشته های جسته گریخته من...